Yalnız Biz

 Üzecekler bizi

Anlamayan insanlar
Yoracaklar kıracaklar
Arkalarına bile bakmayacaklar
Anlamayacaklar bizi
Bizim yerimize koymayacaklar kendilerini
Biz içinde yaşayanlar
Yüzü gülüp kalbinden konuşanlar
Yıkamayacaklar bizi
Güleceğiz daima
Kanasak da yaramızı görmeyecekler
Çünkü kanımız da
Gözyaşımız gibi içimize akacak
Çünkü biz içinde yaşayanlar
Üzülünce susup kalanlar
Haykıramayanlar
Onlar bırak bizi görmeyi
Bize bakmayacaklar
Biz böyle yaşayacağız
Her şeye ve herkese rağmen
Kimseyi kırmadan
En azından buna çalışarak
Yitip gideceğiz bu
Yalan dünyadan
Bi başımıza ve alabildiğine yalnız kalarak
Öyle hissetirilerek
Anlaşılmadan
Yaraları tedavi görmeden
Göz yaşı silinmeden
Yaşamadan
Sadece yitip gideceğiz
Çünkü bizim için yalnızca
Yitip gittikten sonra çabalayacaklar
O da bir iki göz yaşı
Biri iki kürek dolusu toprakla
Yaralarımız ve acılarımızın üstü açık
Toprakla üstü kapatılmış
Öylece ve her zamanki gibi
Yalnız
Yitip gideceğiz